Een lang weekend met de Kawasaki naar Normandië in juni klinkt voor de meesten als muziek in de oren, en dat is het ook! Mooie wegen, leuke dorpjes, goed eten én twee hagelnieuwe Kawasaki motoren, de Versys 650 Tourer en Ninja 650 Tourer. Uitgeslapen en met een volle tank rijden we richting onze eindbestemming Rouen met een weersvoorspelling die helemaal zou uitkomen.

 

Dag 1

Wat je wellicht zou verwachten is een reisverhaal waarbij we spreken over de invasie van West-Europa via de kust van Normandië, maar daarvoor hebben we niet gekozen. Wij hebben gekozen voor een aantal leuke en interessante spots op onze reis naar uiteindelijk Rouen. Niet alleen tijdens onze reis maar ook op 6 juni 1944 was het weer van enorm belang voor het lukken van deze immense operatie, waarbij 185.000 man vanuit Engeland met meer dan 1.000 schepen de zee over moesten steken, met als doel een landingsgebied van 90 km breed verdeeld over 5 stranden te bereiken. Belangrijk onderdeel daarvan was de juiste weersverwachting, want alleen met goed weer kon deze mega-operatie slagen. De invasie was oorspronkelijk gepland op 5 juni, maar een uitgebreid lagedrukgebied net ten noorden van Schotland trok naar het oosten en veroorzaakte veel wind en neerslag in onder meer het kanaal tussen Engeland en Frankrijk. Eisenhower besloot daarom, op advies van de Britse meteorologen, de invasie uit te stellen.

Uiteindelijk verscheen een zwakke rug van hogedruk op 6 juni wat de uiteindelijke datum werd van deze invasie. Aangezien de Duitsers over veel minder goed geïnformeerde meteorologen beschikten verwachtten zij ook geen aanval. Sterker nog, Generaal Rommel besloot dat weekend naar huis te gaan. Net als de Britten zijn ook wij op onze reis op het weer voorbereid – anno 2022 wel met een betaalde app op onze smartphone – en dat belooft weinig goeds. Als we vanuit Rotterdam de A15 en A29 op rijden, is er nog maar weinig aan de hand. We rijden via de Liefkenshoektunnel richting Gent naar Brugge langs Duinkerke en het bijna spookachtige Calais, maar voordat we daar zijn moeten we nog door een brede strook van zware regen.

Ondertussen hebben we al ruim 250 kilometer achter onze kiezen, waarbij de eerste 200 een peulenschil was. De vernieuwde Versys 650 mag zich een fijne reisgenoot noemen, niet alleen door z’n prima zit maar ook vanwege het algehele comfort van de motor. De tweecilinder loopt vooral boven de 3.500 tpm rustig en soepel en blijkt al snel spaarzaam om te gaan met de dure brandstof. Uiteindelijk staat er na de eerste dag zo’n 580 km op de teller en met een verbruik van 4L/100km is dat meer dan prettig. Dat je de Versys prima kunt inzetten voor lange ritten blijkt wel uit de tankinhoud van 21 liter. Daarmee stouwt hij met gemak 450 km weg zonder dat je in de stress raakt. Wat nou ‘range anxiety’?

Le Touquet

Als we voorbij Calais zijn is de regen inmiddels voorbij en rest ons nog wat spray van vrachtwagens die we inhalen. De eerstvolgende stop is Le Touquet, bekend van de strandraces en een plaatsje waar de vele hoogbouw het toerisme naar zich toe heeft getrokken. De Versys 650 wordt vergezeld door een Ninja 650 tourer die duidelijk wat compacter is dan de vrij forse Versys 650. De 2022 looks zijn duidelijk een stuk spannender dan die van het 2021 model waarmee wij eerder reden. Een grote kuip met goede graphics, waarbij de kleuren wit en grijs die met groen worden afgewisseld een prima combi is. De kuipruit is in tegenstelling tot die van de Versys niet verstelbaar, maar door de lage zitpositie houd je jezelf prima uit de wind. Ondertussen schiet het kwik naar zo’n 25 graden en lopen de badgasten zonder t-shirt over het strand.
Het is tijd om onze motorkleding uit te trekken en wat te drinken te scoren. Wat we op beide motoren echt missen op zo’n reis is een middenbok, als het een optie was, hadden we er graag extra voor betaald. Het restaurant op het strand van Le Touquet kent niet de decadentie die we bijvoorbeeld in Knokke zien, en het bedienend personeel loopt af en aan met Moules frites, dat lijkt ons dan ook de beste keuze.

De tocht gaat verder vanaf Le Touquet richting Dieppe wat voor vandaag onze eindbestemming is. Met ons regenpak aan pakken we nog een klein stukje tolweg, maar dat blijkt vooral heel vervelend als je een ticket moet pakken en opbergen. Als je aankomt bij de poortjes moeten de handschoenen uit, regenpak open, en voordat je alles uit hebt, is het kaartje kleddernat en blijkt het bij het volgende poortje niet meer te werken. Na 4 minuten bij een gesloten poort te hebben gestaan, gaat hij na betaling van dubbel tarief alsnog open en kunnen we verder. Blijkbaar heeft Frankrijk die paar euro’s van de motorrijders heel hard nodig, handig is het allerminst. De Route National is leuker, maar kost ook veel meer tijd, daarbij is enkele jaren geleden de snelheid verlaagd van 90 naar 80 km/u waardoor het niet echt opschiet. De route gaat door graanvelden met zo af en toe een bochtje die we zonder pardoes op de maximumsnelheid kunnen nemen. En met die snelheid is het een twijfelgeval of je hem in z’n 5 of 6 zet, waarbij hij in 5 net wat soepeler loopt. Het maximumkoppel (61Nm) wordt afgegeven bij 7.000 tpm en daar zit je in de vijfde versnelling bij 80 km/u wat dichter tegenaan dan in z’n zes.

Het is inmiddels al tegen vieren als we nog een kleine honderd kilometer tot onze eindbestemming moeten naar Ouville-la-Rivière, zo’n 10 kilometer van Dieppe, waar we onze B&B geboekt hebben. Ondertussen sluit het wolkendek en wordt het met de minuut grijzer en grijzer. Een soort moesson stort zich over ons uit en onze TomTom geeft aan dat we er nu toch echt moeten zijn. Dan blijkt de straat veel langer en het nummer nog zo’n kilometer rijden, zodat we compleet doorweekt aankomen op onze bestemming. We drogen onze kleding en helmen en na een flinke douche is het tijd om een restaurant op te zoeken in de haven van Dieppe. De avond is nog jong, maar om 05.00u opstaan eist z’n tol en turbulent werd het die avond dan ook niet. Ons 2022 model Versys is uitgerust met ledverlichting en dat geeft ons op een donkere weg naar huis tussen de graanvelden door wat extra hulp.

Dag 2

Op tijd opstaan en een goed uitgebreid ontbijt zorgen ervoor dat we genoeg energie hebben om een flink aantal kilometers te maken deze dag. Een bezoek aan de Alpine fabriek in Dieppe lukt ons helaas niet aangezien deze op zaterdag gesloten is. Wat rest is een fotootje bij de fabriekspoort en een actie rondom de rotonde met enkele shoots langs het strand. Onze volgende bestemming is Honfleur, met als grote aandachtstrekker de Pont de Normandië, waar wij via de A29 naartoe rijden. De brug ligt op de plaats waar de Seine in Het Kanaal uitmondt. Dat is voor het estuarium (plek waar zoet rivier- en zout zeewater samenkomen) van de Seine, waar de havenstad Le Havre ten noorden van ligt. Ten zuiden van het estuarium ligt daar het vrij toeristische Honfleur. De Pont de Normandië is een onderdeel van de Franse snelwegroute A29, die langs deze twee plaatsen komt. Zij worden door de brug met elkaar verbonden.

De brug is zo hoog ontworpen, dat een vrije doorvaart onder de brug mogelijk is. De Pont de Normandië is met een totale lengte van 2.143,21 m de langste in zijn soort in Europa. Op het moment van opening was het de langste tuibrug ter wereld en ook de overspanning van 856 m tussen twee pilaren was destijds ongeëvenaard. De twee betonnen pilaren hebben de vorm van een omgekeerde Y. Het gewicht van elke pilaar is 20.000 ton en de hoogte bedraagt 214,77 m. Meer dan 19.000 ton staal en 184 kabels waren nodig voor de constructie van de pilaren. Na een stop bij de brug om wat foto’s te maken, kruipen we weer op de motoren om aan te sluiten voor de tolpoortjes. Al snel ontdekken we dat we in de verkeerde rij staan aangezien motorrijders, bij het meest rechter poortje, gratis over de brug kunnen rijden. Daar staan wij dus niet!

Een aardige tolbeambte laat ons door zodat we alsnog gratis door kunnen rijden. Die brug overrijden is een belevenis op zich en vrij snel belanden we tussen de toeristen en marktkraampjes in Honfleur. We parkeren onze motoren tussen de scooters, drinken een kop koffie en besluiten daarna naar Rouen te rijden.De standaard zijkoffers op de Versys 650 bieden veel ruimte maar het blijft wel wennen dat ze openklappen, liever gooien we de spullen er van bovenaf in. De gehele foto-uitrusting gaat erin en we rijden richting Rouen, een route van slechts 78 km. De soft koffers op de Ninja hebben minder ruimte, maar je stouwt ze wel makkelijker vol. Het spettert en we trekken preventief ons regenpak aan om erger te voorkomen. Het mooie is dat we net achter de buien aanrijden, zodat het meeste leed bespaard blijft. Net voordat we Rouen inrijden tanken we de beide motoren tot de nok toe vol en blijven we ons verbazen over het verbruik. Slechter dan 4,2L/100km scoorden we niet, waarbij de Ninja zelfs nog een fractie zuiniger is.

We sturen de motoren naar ons hotel in Rouen en ontdekken dat de Côte Sainte Catherine een prachtige plek is om met de motoren naartoe te rijden. Vanaf deze plek kijk je over de gehele stad en heb je zicht op de kathedraal van Rouen, waarvan de bouw in de 13e eeuw startte en pas in de 16de eeuw werd voltooid, en nog altijd de hoogste kerktoren van Frankrijk is.De rit ernaartoe is overigens ook vermakelijk, want we rijden vanaf de stad de berg naar boven waarbij we met beide motoren genieten van elke bocht die verschijnt. De Ninja 650 stuurt daarbij messcherp maar opvallend genoeg doet de forsere Versys 650 dat ook. Want ondanks dat hij ruim 40 kilo zwaarder is (met bagage) stuur je hem in elke bocht die je maar wilt. Stiekem klinkt de Ninja naarmate je hem meer in de toeren jaagt wel lekkerder met een kleine roffel op de achtergrond. De Versys klinkt wat meer metalig maar is vanaf 4.500 tot aan de begrenzer van 9.500 tpm heerlijk bij de les, waarbij je hem naarmate het toerental stijgt ziet transformeren. Bij beide motoren zien we dubbele schijven (300mm) voor en een enkele achter (220mm) met remklauwen van Nissin. Het enige wat we hierover kunnen zeggen is dat alles klopt, zowel qua vertraging als gevoel. Het binnendoorweggetje naar het centrum is van belabberd asfalt, maar het deert de Versys niet. Zowel de vering achter als voor (Showa) is instelbaar maar is niet aangeraakt. Het comfort is hoog, het rijplezier groot wat mede te danken is aan de Bridgestones sport touring T32 die Kawasaki onder de Versys schroeft. De Bridgestones Hypersport S22 passen prima bij de Ninja en doen ook onder natte omstandigheden hun werk voortreffelijk. Na een flinke dagtrip gaan de motoren de garage in en wandelen we richting het centrum voor een drankje.

Dag 3

Al vroeg in de ochtend schijnt de zon flink door de gordijnen en met een slordige 600 km voor de boeg belooft de derde dag een stevige te worden, waarbij we eindelijk van alle regen zijn verlost. Een rug van hogedruk heeft eindelijk vat gekregen op het noordwestelijke deel van Frankrijk zodat de regenpakken in de zijkoffers kunnen blijven. We koppelen onze Cardo’s aan elkaar zodat we ook onderweg elkaar kunnen vermoeien met interessante verhalen over de turbulente motormarkt, lastige schoonmoeders en vervelende kinderen. Dat we deze reis met 2 Cardo’s reizen is een leer uit het verleden, aagenzien Sena en Cardo bij ons een slecht huwelijk was. Toch was het huwelijk tussen onze Cardo (Freecom 4 en Edge) ook niet altijd gelukkig. Mijn reisgenoot moest vaker dan gewild stoppen om het geruis van een slecht ontvangen FM-zender uit te schakelen die acuut werd ingeschakeld. En ook wij verloren weleens de verbinding met elkaar waardoor we op een parkeerplaats via de app de boel weer moesten connecten, wat slechts 3 keer is voorgekomen. Onhandigheid van ons of? Feit is wel dat je ontzettend veel plezier hebt van een intercom tijdens een reis als die van ons. Daarbij is de geluidskwaliteit perfect en de batterij na een dag voor slechts de helft leeg. Ondanks dat je tolwegen slapend kunt nemen en slechts met een ticket honderden kilometers kunt afleggen kiezen wij voor de Route National. TomTom bleek tijdens onze reis niet altijd onze beste reisgenoot, maar dat zal wellicht gelegen hebben aan de 8,5Gb aan updates die nog klaarstonden.

Wij rijden vanaf Rouen richting Abbeville volledig binnendoor en rijden door dorpjes waar al 100 jaar niets is gebeurd richting Lens om vanaf daar weer aan te sluiten op de snelwegen. De gehele reis staat het verstelbare windscherm op de hoogste stand zodat we prima uit de wind zitten. Met ruim 300 km op de teller komen er noodkreten op de Cardo binnen omdat de benzinemeter van de Ninja nu toch echt gaat knipperen. We besluiten de eerstvolgende afslag te nemen en nog geen 200 meter vanaf de snelweg tank je zomaar 30 cent goedkoper. We tanken beide motoren tot de rand toe vol en vervolgen onze weg door het centrum van Lille via Kortrijk en Gent om naar Antwerpen te rijden. De laatste 100 km naar Rotterdam gaan soepel zodat we zonder enige file de stad weer binnenrijden.

Conclusie

Dik 1.400 km in pakweg 3 dagen met een vernieuwde Versys 650 Tourer en een Ninja 650 zijn goed bevallen ondanks het slechte weer aan het begin van de reis. Beide motoren zijn kilometervreters bij uitstek waarbij niet de motor maar eerder de rijder de knelpuntfactor wordt bij zo’n lange trip. Toeren over de Route National kost je weliswaar veel tijd maar je krijgt ook veel te zien, waarbij de brug bij Honfleur en ook het centrum van Rouen absolute hoogtepunten zijn. Een motortrip die de boeken in gaat als mooi, nat en memorabel.

Technische specificaties

Kawasaki Ninja 650 Tourer

  • Motor: 649cc, 2 cilinder 4-takt (euro 5)
  • Vermogen: 68pk (50,2kW) bij 8.000 tpm
  • Koppel: 64Nm bij 6.700 tpm
  • Koeling: vloeistof
  • Uitstoot: 107 g/km
  • Testverbruik: 4,0L/100km
  • Transmissie: 6 versnellingen
  • Remmen voor: dubbele schijf 300mm (ABS)
  • Remmen achter: schijf 220mm (ABS)
  • Banden voor: 120/70- R17
  • Banden achter: 160/60-R17
  • Kleuren: metallic matte grey, white/grey, lime green/white
  • Afmetingen: 2.055 x 740 x 1.145 mm
  • Zadelhoogte: 790 mm
  • Wielbasis: 1.410
  • Tankinhoud: 15 L
  • Gewicht: 193 kg
  • Prijs NL/BE: €9.948,- /€9.348,-
  • Importeur: Kawasaki Motors Europe
  • Website NL/BE: www.kawasaki.nl / www.kawasaki.be

Kenmerken

Kawasaki Ninja 650 Tourer

  • • Semi-soft zijtassen
  • • Hoog windscherm
  • • Tankpad
  • • Kneepads
  • • Framesliders
  • Prijs Ninja 650 (NL/BE): vanaf €9.099,- / 8.499,-
  • Prijs Tourer Edition kit: €849,- (exclusief montagekosten)

Technische specificaties

Kawasaki Versys 650 Tourer+

  • Motor: 649cc, 2 cilinder 4-takt (euro 5)
  • Vermogen: 67pk (49kW) bij 8.500 tpm
  • Koppel: 61Nm bij 7.000 tpm
  • Koeling: vloeistof
  • Uitstoot: 107 g/km
  • Testverbruik: 4,3L/100km
  • Transmissie: 6 versnellingen
  • Remmen voor: dubbele schijf 300mm (ABS)
  • Remmen achter: schijf 250mm (ABS)
  • Banden voor: 120/70- R17
  • Banden achter: 160/60-R17
  • Kleuren: Green, black, silver
  • Afmetingen: 2.165 x 840 x 1.400 mm
  • Zadelhoogte: 840 mm
  • Wielbasis: 1.415
  • Tankinhoud: 21 L
  • Gewicht: 217 kg
  • Prijs NL/BE: €10.948,- /€10.248,-
  • Importeur: Kawasaki Motors Europe
  • Website NL/BE: www.kawasaki.nl / www.kawasaki.be

Kenmerken

Kawasaki Versys 650 Tourer+

  • • Mono-key zijkoffers met luxe binnentassen
  • • Handkappen
  • • Tankpad
  • • LED-mistlampen
  • • Verwarmde handvatten
  • Prijs Versys 650 (NL/BE): vanaf €9.349,- / 8.649,-
  • Prijs Tourer+ Edition kit: €1.599,- (exclusief montagekosten)

(Tekst: Maurice van Oosten, Foto’s: Michael Ras / Maurice van Oosten)